Woa hin ? Hue Hin ! - Reisverslag uit Pran Buri, Thailand van Wieneke, Sander, Frederique, Yves - WaarBenJij.nu Woa hin ? Hue Hin ! - Reisverslag uit Pran Buri, Thailand van Wieneke, Sander, Frederique, Yves - WaarBenJij.nu

Woa hin ? Hue Hin !

Blijf op de hoogte en volg Wieneke, Sander, Frederique, Yves

27 Juli 2012 | Thailand, Pran Buri

Na twee dagen prefect heerlijk overnachten begint het echte backpacken. Wien heeft uitgedokterd dat wij voor busjes van Bangkok naar Hue Hin moeten zijn bij "Victory Momument". 800 bath en we zijn zo 300 kilometer verder. Hoe moeilijk kan het zijn? Tuktukje hadden we de avond er voor gehad (Yves eindelijk tevreden) dus nu was het tijd voor een heuse roze taxi (de prinses / aardbei ook tevreden). Wat op begon te vallen is dat iedereen ons telkens vroeg of wij ook wisten waar we dan moesten zijn.....yes yes, Victory Momument....kom op Thai-tjes de Pommetjes zijn niet gek. Na een half uurtje taxi-en zagen we het bord voor de eerst afslag Victory Momument, we zaten goed! En het tweede bord, derde bord, vierde bord euhhhh ....waar moeten we zijn. Uit eindelijk zijn we onder een brug tussen de Thaise noodle-kraampjes er uit geknikkerd. Geen toerist meer te bekennen. Toen het stof enigszins was gaan liggen bleek Victory Momument een plein te zijn waarbij het verkeerspunt rond de Arc d'Triomph vergeleken een plaatselijke "roundabout" is.

Na het gebruikelijke aai en zwaaiwerk bleken we toevallig toch aardig in de richting te zitten. Een paar honderd meter lopen over de skywalk en we kwamen aan bij de juiste hoek om onze tickets te kopen. Als je je ticket hebt in Thailand is er altijd haast volgens de plaatselijke bevolking...Kap Kap..quick quick follow..dus snel snel ons busje in. Goede rit gehad. Drie uurtjes later in Hue Hin, lees Scheveningen aan de golf van Thailand.

Gelukkig moesten wij nog drie kwartier zuidelijker, op naar Dolfins Bay Resort. Snel een tuktuk met roze elementen geregeld die Fredje ook kon waarderen. Flinke spannende tocht gehad in zo'n open bakkie, regen, storm, verkeer, snelheid. We waren allemaal blij, inclusief chauffeuse dat we er waren.

Dolfins Bay Resort was mooi, rustig, zwembad met glijbaan, direct aan zee, Prima kamer, veel groen buiten en kinderen om mee te spelen. Yves was al snel onderweg met Koen. Frederique had een Noors vriendinnetje Cornelia. Papa had mama (en visa versa). Maar uche uche het stikt hier van de mugge.

Tweede dag zijn we naar het tegenovergelegen Monkey Island geweest. Een Eilandje vol met Makaken. We hebben een plaatselijk vissersbootje gehuurd met visser die ons er naar toe bracht. Hij had ook een bak bananen geregeld. Na een tochtje van 20 minuten werden we al opgewacht door een schare harige fans. Uit de boot, tot je middel het water in om dan richting het strand te waden. Ik (Sander) had een rugzak om, Fredje op de arm om dat het te diep was tussen de rotsen en zij het een beetje eng vond, oja en ik had ook nog een bak bananen aan mijn arm. Toen ik de eerste voet aan wal probeerde te zetten sprong er meteen een wilde horde apen op mij af, of beter gezegd op de emmer bananen. Wat doet mijn lieftallige vrouw, in plaats van dat ze mij helpt trekt ze mij stevig aan de rugzak naar achter om het fototoestel te pakken. Want het was een leuk foto moment......NOT! Het gevolg is dat ik mij balans verlies en nog net weet te voorkomen dat Riekje en ik tussen de apen in het water liggen. De emmer valt wel met als resultaat een flinke krijs en plunderpartij van de apen die ongeveer 20 seconden duurt. Hierbij wordt Frederique beklommen om beter bij de bovenkant van de emmer te komen. Nadat de emmer leeg is keert de rust weder op Monkey Island......tot dat toevallig het volgende bootje sukkels komt. We hebben met vermaak toegekeken.

Vervolgens zijn we met de boot het hele eilandje rond gevaren. Erg mooi, maar langzaam veranderde het weer dus de visser besloten snel terug te varen, maar ons tochtje was nog niet voorbij. Operatie "red de dutchman" moest nog uitgevoerd worden. Een Nederlandse vader met twee kleine kinderen had verzonnen te gaan kanoën op zee maar door het veranderde tij kwam deze niet meer bij het stand. Onze visser had dit snel door en pikte het drietal op. Kinderen aan boord, papa aan boord, kanoe aan boord getakeld. Check. Klaar om weer verder te gaan. In middels was het wel erg krap geworden op het kleine bootje maar we bereikte het strand veilig. De papa bleek jarig dus als dank zijn we uitgenodigd voor een stukje taart. Hmmm.

Na het betere luierwerk hebben we onze reis naar het duikeiland Koh Tao geboekt. Hopelijk beter weer want in Hue Hin was het bewolkt en regenachtig.


  • 27 Juli 2012 - 09:05

    Evrim:

    We hebben met plezier jullie reisverslag gelezen en we hebben met zijn allen hard moeten lachen over
    jullie bananenavontuur. Veel plezier gewenst!

    Marieke, Evrim, Stijn, Kira en Bas

  • 28 Juli 2012 - 08:42

    Maarten:

    Lachuuuh.....

  • 28 Juli 2012 - 22:16

    Shirley, Martijn En Beau:

    Heey pommetjes, goed om jullie avonturen te lezen! We missen Thailand als we het lezen, heerlijk! En uiteraard fantastisch om de ECHTE POMME avonturen te lezen, deze reis krijgt toch weer een echt Sander/wien sausje heerlijk. Gelachen hebben we over het bananenavontuur. We konden het ons al helemaal inbeelden! Geniet lekker, lieve schatjes en take care. Liefs uit Alphen .... Xxx Tinus, Shir en Beau

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Wieneke, Sander, Frederique, Yves

De Pommetjes beginnen aan een nieuw avontuur. In middels is ons reisteam versterkt met Yves en Frederique.

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 354
Totaal aantal bezoekers 51831

Voorgaande reizen:

14 Juli 2012 - 10 Augustus 2012

Four feet high and rising

09 Juli 2010 - 24 Juli 2010

Duiken en luieren in de tent

Landen bezocht: